Drukuj Poleć znajomemu Tagi 11
pomniejsz czcionkę powiększ czcionkę

Trasa szlaku jeździeckiego

Brzozowica Duża - Główne [18 km]

Przewodnik można uzyskać w Punkcie Informacji Turystyczno-Kulturowej w Radzyniu Podlaskim oraz w stajniach na szlaku.

Naszą wędrówkę szlakiem historyczno-przyrodniczym Radzyńskiej Krainy Serdeczności rozpoczynamy w miejscowości Brzozowica Duża. Na końcu wsi, po lewej stronie drogi, odnajdziemy pomnik - granitowy kamień na postumencie z umieszczoną tablicą - upamiętniający Bronisława Sierpińskiego i żołnierzy Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość.

Pomnik - granitowy kamień na postumencie z umieszczoną tablicą. Fot. K. Wodowska

Gdy miniemy pomnik, po prawej stronie zauważymy drogę prowadzącą do leśniczówki - kontakt do leśniczego: tel. 608315814 lub 83 3723404.

To miejsce odpoczynku wyposażone w drewniane koniowiązy. Nieopodal leśniczówki zaczyna się ścieżka historyczno–przyrodnicza „Brzozowica”.

Przejeżdżamy obok pomnika i kilka metrów za nim skręcamy w lewo w stronę lasu.

Poruszamy się drogą gruntową i po około 20 m wjeżdżamy do lasu. Przez 0,5 km prowadzi nas leśna ubita ścieżka. Wreszcie docieramy do biegnącej prostopadle drogi, na której skręcamy w prawo. Jedziemy nią około 50 m by natrafić na rozstaje. Po raz kolejny wybieramy kierunek w prawo. Trasa prowadzi nas aż na skraj lasu, gdzie skręcamy w lewo.  Wędrujemy wyraźnie zaznaczoną drogą gruntową. Z lewej strony mamy las, z prawej - pola uprawne i gdzieniegdzie zabudowania. Po kilkuset metrach dojeżdżamy do skrzyżowania, gdzie skręcamy w prawo w kierunku miejscowości Sokule. Przed nami odcinek o długości około 300 m.

Uwaga: zbliżamy się do drogi asfaltowej! Zachowajmy ostrożność!

Na drodze asfaltowej skręcamy w lewo. Za chwilę mijamy tabliczkę informacyjną: żegna nas miejscowość Sokule. Po kilkuset metrach wita nas wieś Mościska. 700 m dalej na jednej z posesji zauważamy krzyż i kapliczkę.

Posesja, krzyż i kapliczk. fot.K. Wodowska

Tuż za tą posesją znajduje się droga – skręcamy w nią [na zdjęciu obok].

Poruszamy się polnym szlakiem cały czas prosto. Po około 500 m skręcamy w lewo. Jedziemy na wschód wśród łąk doliny rzeki Krzna Południowa. Po pewnym czasie wyraźnie zaznaczona droga gruntowa skręca w lewo.

Uwaga: zbliżamy się do drogi asfaltowej! Zachowajmy ostrożność!

Na drodze asfaltowej skręcamy w prawo. Poruszamy się poboczem drogi asfaltowej przez około 800 m, z niej skręcamy w prawo i poruszamy się drogą gruntową. Z prawej strony mijamy łąki, z lewej - pola uprawne. Pokonujemy około 800 m i docieramy do prostopadłej drogi gruntowej, na której skręcamy w lewo. W oddali widzimy las, jedziemy w jego kierunku. Przed nami odcinek o długości około 500 m.

Uwaga: zbliżamy się do drogi asfaltowej! Zachowajmy ostrożność!

Skręcamy w prawo. Jedziemy około 1 km i droga wyraźnie skręca w prawo, natomiast my zjeżdżamy w lewo (na wschód) do lasu. Przed nami długi prosty odcinek o długości około 3 km.  Wreszcie docieramy do skraju lasu, po lewej zaczynają się pola uprawne. Dojeżdżamy do skrzyżowania dróg: jadąc prosto i w lewo  trafimy do Polskowoli (2 km), natomiast prosto i w prawo - do uroczyska Baran (ok. 700 m). My zaś na skrzyżowaniu skręcamy w prawo.

Pokonujemy około 1400 m. Na końcu drogi gruntowej, po prawej stronie, mijamy leśniczówkę (leśnictwo Kąkolewnica), przy której znajduje się tablica informacyjna szlaku.

Docieramy do prostopadle biegnącej drogi asfaltowej - zachowajmy szczególną ostrożność! - prowadzącej do wsi Lipniaki. Skręcamy w prawo i po około 150 m, tuż przy kapliczce, kierujemy się w lewo w stronę Miłolasu. Asfaltowa droga prowadzi nas aż do lasu, gdzie natrafiamy na skrzyżowanie dróg. Gdy dojedziemy do skrzyżowania, naprzeciwko zauważymy pomnik. Jest on poświęcony Oddziałowi Partyzanckiemu 35 p.p. 9. Podl. Dyw. AK pod dowództwem majora Konstantego Witkowskiego PS. „Miller”, który w latach 1943 – 1944 w tych lasach stacjonował i walczył z okupantem hitlerowskim.

Wybieramy drogę gruntową prowadzącą w prawo: kierunek Główne. Mijamy kamienną kapliczkę św. Huberta [na zdjęciu obok].

Kierunek Główne. Mijamy kamienną kapliczkę św. Huberta. fot.K. Wodowska

Poruszamy się wśród sosnowego starodrzewu. Podczas jazdy mijamy dwa skrzyżowania z drogami przeciwpożarowymi (wstęp na nie jest zabroniony).

Po około 3100 m szlak dosyć ostro skręca w lewo, za chwilę dotrzemy na skraj lasu. Poruszamy się jego skrajem, jak prowadzi nas droga. Przed nami skrzyżowanie, zabudowania dawnej gajówki i tablica informacyjna szlaku. Jeśli skręcimy w prawo dotrzemy do Stajni Borysiuk (ok. 400 m). Natomiast szlak prowadzi nas w stronę lewą, na wschód.

W miejscowości Główne znajduje się Stajnia Borysiuk. W ofercie tego ośrodka są: szkółka i obozy jeździeckie, rekreacyjne jazdy konne, skoki przez przeszkody, rajdy konne, rajdy na orientację, przejażdżki na kucyku czy hodowla koni małopolskich. Rokrocznie, pod koniec października, Stajnia Borysiuk organizuje tradycyjnego Hubertusa.

 

Główne - Feliksówka [20 km]

Podczas wędrówki mijamy drogi przeciwpożarowe: najpierw z prawej, potem z lewej strony. Szlak prowadzi nas lekkim łukiem w prawo. Poruszamy się lekko pod górkę.  Za około 200 m skręcamy w prawo - jadąc prosto, dotrzemy do leśnego Sanktuarium św. Antoniego (ok. 2 km).

Poruszamy się po trasie ścieżki dydaktycznej Turów-Główne.

Ścieżka rozpoczyna się przy stacji kolejowej w Bedlnie i biegnie przez las do gajówki w Głównem. Na trasie w miejscach występowania elementów przyrodniczych ustawione zostały tablice opisowe. Długość: 8 km.

Po około 1300 m mijamy kapliczkę z prawej strony. Nawierzchnia zmienia się z gruntowej w żużlową. Uwaga, za 200 m będzie niestrzeżony przejazd kolejowy! Zachowajmy szczególną ostrożność!

Pokonujemy przejazd kolejowy i trafiamy na rozstaje dróg: skręcamy w prawo. Po około 300 m nawierzchnia żużlowa zmienia się w asfaltową. Po kolejnych 300 m dojeżdżamy do skrzyżowania z drogą prostopadłą biegnącą przez miejscowość Płudy.

Skręcamy w prawo, a po około 400 m - w lewo. Poruszamy się cały czas poboczem trasy asfaltowej. Po pokonaniu około 900 m, dojeżdżamy do zabudowań wsi Brzostówiec, tutaj droga ostro skręca w prawo, natomiast my – na samym zakręcie – kierujemy się w lewo, w trasę gruntową. Dojeżdżamy do lasu, gdzie skręcamy w prawo. Na kolejnym skrzyżowaniu dróg leśnych ponownie skręcamy w prawo. Po 700 m dojeżdżamy do skrzyżowania. Po prawej stronie mamy zabudowania. Przecinamy skrzyżowanie, jedziemy prosto. Po 200 m trafiamy na rozstaje dróg, gdzie skręcamy w lewo. Wkrótce jedziemy skrajem lasu. Z prawej strony mamy pola uprawne. Około 300 m od rozstaju kierujemy się w prawo. Jedziemy wśród pól uprawnych. Droga świetnie nadaje się do galopu. Po 1100 m, z prawej strony- tuż za krzyżem – mocno skręcamy w prawo. Po pokonaniu 1 km dojeżdżamy do prostopadłej drogi gruntowej, gdzie skręcamy w lewo. Po 400 m dojeżdżamy do drogi żużlowej – poruszamy się cały czas prosto.

Uwaga: zbliżamy się do drogi asfaltowej! Zachowajmy ostrożność!

Docieramy do trasy  asfaltowej łączącej Radzyń z Brzostówcem. Przejeżdżamy na drugą stronę w kierunku Żabikowa. Po około 200 m skręcamy w prawo w drogę gruntową. Z obu stron widzimy pola uprawne. Jedziemy 600 m i natrafiamy na drogę prostopadłą, na której skręcamy w lewo. Po około 1200 m zauważamy drogę w prawo – skręcamy tam. Z kolei 500 m dalej docieramy do skrzyżowania, gdzie skręcamy w lewo.

Uwaga: przed nami - za 700 m - droga asfaltowa! Zachowajmy ostrożność!

Na niej skręcamy w prawo. Poruszamy się poboczem wśród zabudowań. Z lewej strony mijamy dworek w Żabikowie. Po pokonaniu 800 m skręcamy w lewo. Dojeżdżamy do prostopadłej drogi asfaltowej przebiegającej przez miejscowość Żabików. Po lewej stronie widzimy zabytkowy dworek i  halę sportową Szkoły Podstawowej.

Skręcamy w lewo, a po 10 m zauważamy skrzyżowanie z drogą żużlową biegnącą w prawą stronę. Udajemy się w tym właśnie kierunku. Po lewej stronie mijamy białą kapliczkę.

Żabików. Po lewej stronie mijamy białą kapliczkę. fot. K. Wodowska

Pokonujemy około 200 m i wjeżdżamy do lasu. Poruszamy się  prosto. Po przejechaniu około 2 km napotykamy na odbicie drogi w prawo – my poruszamy się dalej prosto.

Uwaga: zbliżamy się do drogi krajowej nr 63. Za około 500 m zachowajmy ostrożność!

Na K63 skręcamy w prawo. Po około 200 m  zbaczamy w lewo w drogę brukową skierowaną do Woli Chomejowej i natychmiast skręcamy z niej w lewo w drogę gruntową. Jedziemy przez gęsty las. Pokonujemy około 400 m i natrafiamy na krzyżówkę leśnych dróg. My poruszamy się cały czas prosto. Trafiamy na rozwidlenia, gdzie trzymamy się lewej strony. W końcu  docieramy do prostopadłej drogi żużlowej i skręcamy w prawo w kierunku leśniczówki Feliksówka. Poruszamy się po ścieżce dydaktycznej (na długości około 2 km usytuowanych jest 12 tablic opisujących ciekawe elementy ekosystemu leśnego).

Feliksówka Na trasie, przy byłej osadzie leśnej wydzielone zostało miejsce na odpoczynek (pogadanki, gry) i ognisko dla zorganizowanych grup zwiedzających. Są tam też koniowiązy.

 

Feliksówka - Wola Osowińska [12 km]

Po kilkuset metrach po lewej stronie mijamy leśniczówkę. Około 1100 m od leśniczówki przecinamy drogę przeciwpożarową. Jedziemy cały czas prosto i po pokonaniu około 600 m opuszczamy las. Poruszamy się polną drogą w kierunku wsi Olszewnica.  Wędrujemy mniej więcej 1,5 km.

Uwaga: zbliżamy się do drogi asfaltowej! Zachowajmy ostrożność!

Na drodze asfaltowej prowadzącej do wsi Sitno skręcamy w lewo.  Po pokonaniu niecałego 1 km dojeżdżamy do lasu. Wkrótce zauważymy leśną drogę prowadzącą w prawo (kierunek: Wola Osowińska) – wskazówką jest mała kapliczka zawieszona na brzozie i drogowskaz szlaku(jeźdźcy, którzy chcą pojechać w stronę miejscowości Paszki powinni skręcić w lewo).

fot. B. Sozoniuk

 Przez las prowadzi nas bardzo krótki odcinek. Wyjeżdżamy poruszając się piaszczystą drogą (doskonale nadającą się do galopu). Po prawej stronie mijamy uprawy, po lewej obszary niewielkiego zadrzewienia. Około 1 km dalej zauważamy drogę gruntową biegnącą w prawo - my poruszamy się cały czas prosto. Po 400 m z prawej strony zaczyna się las. W końcu dojeżdżamy do rozwidlenia dróg – wybieramy trasę prowadzącą nas prosto w kierunku rzeki Bystrzyca. Wędrujemy kolejne 400 m i docieramy do mostu na rzece Bystrzyca. Po jego pokonaniu z lewej strony zauważamy ruiny starego młyna w miejscowości Ruda Murowana.

Nawierzchnia drogi zmienia się na żużlową. Po pokonaniu około 800 m pojawiają się zabudowania. Jedziemy jeszcze około 1 km.

Uwaga: zbliżamy się do drogi asfaltowej łączącej Wolę Osowińską z Krasewem! Zachowajmy ostrożność!

Na drodze skręcamy w lewo. Po 600 m mijamy most na rzece Mała Bystrzyca. Wjeżdżamy do miejscowości Wola Osowińska – znanego ośrodka kultury ludowej - wędrujemy  poboczem szosy. Po kilkuset metrach skręcamy po głównej drodze w prawo. Tuż przy zakręcie, po prawej stronie, znajduje się Gminny Ośrodek Kultury. Tutaj możemy zatrzymać się na odpoczynek. Gościnni gospodarze przygotowali wiatę oraz koniowiązy. Można też posilić się, zamówionymi wcześniej, potrawami regionalnymi, w tym znajdującymi się na liście Ministerstwa Rolnictwa, certyfikowanymi „kartoflakami”.

Wola Osowińska - Sitno [12 km]

Wypoczęci i posileni kontynuujemy wędrówkę. 200 m dalej, na skrzyżowaniu, skręcamy lekko w lewo i za chwilę w prawo – w ulicę 22 Lipca, przy której znajduje się Muzeum Wiejskie prowadzone przez Gminny Ośrodek Kultury. Ekspozycje muzealne to przegląd bogatej etnografii, zwyczajów i historii  miejscowości.

Po około 800 m droga asfaltowa zmienia się w gruntową. Z obu stron mijamy pola uprawne. Pokonujemy 200 m i dojeżdżamy do skrzyżowania.  Przed pomnikiem ku pamięci bezimiennym ofiarom epidemii z połowy XIX wieku skręcamy w lewo.

Poruszamy się pośród pól uprawnych. Po pokonaniu około 1500 m docieramy do skrzyżowania z drogą żużlową. Uwagę przyciągają 3 okazałe lipy, pod którymi usytuowano kapliczkę.

Na skrzyżowaniu skręcamy w prawo. Nawierzchnia jest żużlowa, po 200 m zmienia się w grunt. Jedziemy wśród szpaleru drzew, kierując się w stronę lasu. Po 900 metrach dojeżdżamy na rozstaje dróg, skręcamy w lewo i wjeżdżamy do lasu. Poruszamy się niemal po jego skraju. Prowadzi nas wyraźna leśna droga. Po przejechaniu około 700 m odbijamy w lewo i wyjeżdżamy z lasu. Od razu skręcamy w prawo poruszając się jego skrajem. Prowadzi nas polna droga.Po około 300 m skręcamy w lewo tuż przed brzozowym zagajnikiem. Jedziemy mając drzewostan po prawej, a pola uprawne po lewej stronie. Przy końcu zagajnika natrafiamy na drogę prowadzącą w prawo. Udajemy się w tym kierunku. Przed nami długi prosty odcinek wśród malowniczych pejzaży pól uprawnych wsi Osowno.

Uwaga: zbliżamy się do drogi asfaltowej! Zachowajmy ostrożność!

Dojeżdżamy do drogi asfaltowej łączącej Borki i Pasmugi. Skręcamy w lewo poruszając się w stronę miejscowości Borki. Docieramy drogą podporządkowaną do głównej. Ustępując pierwszeństwa wędrujemy cały czas prosto aż do skrzyżowania na zakręcie. Zjeżdżamy z drogi głównej biegnącej w prawo - my poruszamy się prosto. Po lewej stronie mijamy dworek w Borkach.

Po chwili po prawej stronie dostrzegamy zabytkowy murowany młyn wodny z 1894 roku. Następnie przejeżdżamy przez most i tamę na rzece Bystrzyca. Tym samym żegnamy miejscowość Borki. Mijamy stawy hodowlane leżące po obu stronach drogi. Cały czas poruszając się poboczem drogi asfaltowej wjeżdżamy do lasu. Za lasem po 2 km wita nas miejscowość Sitno.

Sitno - Bełcząc [19 km]

Sitno - stajnia Państwa Gepnerów. Tutaj można skorzystać z gościnności Gospodarzy i zrobić przystanek na trasie rajdu – napoić konie i dać im oraz jeźdźcom wytchnienie.  W stajni można także przenocować konia  - jest dostępny jeden podwójny boks. Państwo Gepnerowie (telefon kontaktowy: Izabela Gepner 698 632 826) służą również pomocą w sytuacjach „krytycznych", np. upadek z konia w czasie rajdu i brak możliwości dalszej jazdy itp. Stajnia dysponuje również krytą ujeżdżalnią.

Dojeżdżamy do skrzyżowania i udajemy się prosto w stronę drogi żużlowej. Skręcając w prawo dotrzemy do stajni Państwa Gepnerów. Po prawej stronie mijamy kapliczkę.  Po około 900 m od wjazdu na drogę żużlową natrafiamy na skrzyżowanie dróg. Poruszamy się prosto, z prawej mijając przydrożny krzyż. Wędrujemy skrajem lasu. Około 200 m dalej droga żużlowa zmienia się w gruntową, a my wjeżdżamy do lasu. Natrafiamy na skrzyżowanie z drogą biegnącą w lewo, po chwili - w prawo, następnie znowu w lewo - my poruszamy się cały czas prosto. Po pokonaniu około 1 km powoli zbliżamy się do wyjazdu z lasu. Po prawej stronie szlaku, w pobliżu drogi krajowej nr 19 znajduje się pomnik upamiętniający miejsce, gdzie gestapowcy dokonali masowej egzekucjiharcerzy.

Uwaga: zbliżamy się do drogi asfaltowej! Zachowajmy ostrożność!

Przed nami droga krajowa nr 19, na którejskręcamy w prawo, a po około 30 m – za Zakładem Zagospodarowania Odpadów Komunalnych - zjeżdżamy w lewo, w leśną drogę gruntową. 200 m dalej kończy się las. Dalej wędrujemy wśród pól uprawnych przez około 500 m i natrafiamy na drogę wiodącą w prawo, gdzie skręcamy. Jedziemy prosto w stronę miejscowości Paszki Małe. Po około 1100 m natrafiamy na skrzyżowanie dróg gruntowych - my poruszamy się cały czas prosto. Powoli zbliżamy się do zabudowań idrogi asfaltowej! Zachowajmy szczególną ostrożność! Przecinamy drogę asfaltową i wędrujemy prosto aż do lasu. Wjeżdżamy do lasu i po około 90 m skręcamy w prawo. Po przejechaniu około 700 m dojeżdżamy do skrzyżowania dróg leśnych – skręcamy w lewo. Po chwili las zaczyna się przerzedzać. Wkrótce znowu poruszamy się jego skrajem. Po około 500 m mijamy drogę skręcającą w prawo. My poruszamy się cały czas prosto, aby wreszcie po 600 m skręcić w prawo.Po 100 m dojeżdżamy do skrzyżowania, gdzie kierujemy się w lewo. Jedziemy tym szlakiem mniej więcej 1200 m aż nawierzchnia z gruntowej zmieni się w żużlową.

Uwaga: zbliżamy się do drogi asfaltowej! Zachowajmy ostrożność!

Na drodze asfaltowej skręcamy w prawo. Po dojechaniu do skrzyżowania – w lewo. Docieramy do szosy łączącej  Wrzosów ze Starą Wsią: kierujemy się w prawo. Po około 600 m wita nas miejscowość Stara Wieś, gdzie mijamy most na rzece Bystrzyca. Po chwili po lewej stronie widzimy kapliczkę, a obok drogę skręcającą w lewo. Kierujemy się właśnie tam. Po około 1 km mijamy kapliczkę i rozstaje dróg. My poruszamy się trzymając lewej strony. Nawierzchnia zmienia się z asfaltowej w żużlową. Mijamy drogę biegnącą w lewo, a także ogrodzony park z okazałym starodrzewem.

Jedziemy jak prowadzi nas droga, która zmienia się z żużlowej w utwardzoną tłuczniem, a wreszcie gruntową. Poruszamy się wśród malowniczych łąk w dolinie Bystrzycy.

Gdy po prawej stronie zauważymy dwie okazałe lipy, mijamy je i po około 30 m skręcamy w prawo. W dalszym ciągu wędrujemy wśród łąk i pól uprawnych. Krajobraz, który mijamy po prawej stronie jest lekko pagórkowaty. Podróżujemy w stronę zabudowań miejscowości Tchórzew. Po około 1200 m droga robi się piaszczysta. Pojawiają się pierwsze zabudowania. Łukiem droga prowadzi nas w prawą stronę.

Uwaga: zbliżamy się do drogi asfaltowej! Zachowajmy ostrożność!

Na drodze asfaltowej przebiegającej przez wieś Tchórzew skręcamy w lewo. Po przejechaniu około 1400 m skręcamy w lewo, w kierunku Bełcząca i Czemiernik. Po kilkuset metrach żegna nas miejscowość Tchórzew, a my mijamy most im. gen. Kleeberga na rzece Tyśmienica.  

Poruszamy się poboczem drogi asfaltowej, po obu stronach mamy las. Pokonujemy około 1600 m i dojeżdżamy do drogi prostopadłej, gdzie skręcamy w lewo w kierunku wsi Bełcząc. Jedziemy około 1100 m i natrafiamy na zakręt w prawo. Po lewej stronie mijamy murowany dwór polski z drugiej połowy XIX wieku oraz otaczający go park krajobrazowy.

{Na początku XVI w. Mikołaj Firlej założył tu folwark. W czasie II wojny światowej w dworku kwaterowali Niemcy, a po wyparciu ich przez Rosjan w 1944 r. obiekt służył jako siedziba wojskowej szkoły kierowców. W okresie Polski Ludowej, aż do 2003 roku był siedzibą szkoły.}

Bełcząc - Niewęgłosz [15 km]

Jedziemy tak jak prowadzi nas główna droga. Po pokonaniu zakrętu skręcamy w polną trasę w lewo. Przed nami prosty, niemal 3 km odcinek drogi. Teren, po którym się poruszamy jest pofałdowany. Nawierzchnia gruntowa, miejscami kamienista. Okolica bardzo malownicza. Po około 800 m mijamy pierwsze zabudowania. Z lewej strony roztacza się piękna panorama doliny Tyśmienicy.

Dojeżdżamy do skrzyżowania z drogą asfaltową – jedziemy prosto mijając po lewej stronie kapliczkę. Prowadząca nas droga jest piaszczysta. 600 m dalej mijamy drogę betonową  z prawej strony oraz kapliczkę – my poruszamy się dalej prosto. Pokonujemy kolejne 800 m i przecinamy skrzyżowanie z drogą asfaltową. 200 m później mijamy kapliczkę i drogę prowadzącą w lewo. Jedziemy około 300 m i natrafiamy na rozstaje dróg, gdzie skręcamy w lewo. Szlak prowadzi nas przez łąki. Po około 700 m trasa wyraźnie skręca w prawo - jedziemy w kierunku północo-wschodnim.

Po około 430 m dojeżdżamy do pierwszych zakrzewień. Przejeżdżamy przez poprzeczny rów i po około 30 m, przed zwartą grupą krzaków, w których znajdują się torfianki, na rozwidleniu dróg, skręcamy w prawo.  Uwaga. Grunt może być grząski! Poruszamy się wyraźną drogą łąkową na wschód, w kierunku lasu - po naszej prawej stronie rów (w dali widoczne zabudowania miejscowości Bełcząc), po lewej - turzycowiska, wśród których ukryte są oczka wodne - torfianki. Dojeżdżamy do brzozowego lasku. Po 300 m po prawej stronie widzimy polanę (bardzo dobre miejsce na odpoczynek), a przed nami znajdują się zakrzewienia. Tuż przed tą grupą roślinności znajduje się przepust na rowie. Przeprawiamy się na prawą stronę i od razu skręcamy w lewo w kierunku lasu.  

Po 30 m grunt staje się wyższy, bardziej suchy. Docieramy do lasu sosnowego. Po pokonaniu około 250 m natrafiamy na skrzyżowanie dróg leśnych – trzymając się prawej strony wyjeżdżamy na skraj lasu mając go z lewej strony. Jedziemy wijącą się leśną drogą. Po prawej stronie mijamy zabudowania. Droga jest wyraźnie zarysowana, piaszczysta, świetna do galopu.

Po pokonaniu 1200 m dojeżdżamy do skrzyżowania dróg, na którego środku posadowiono krzyż. Poruszamy się trzymając lewej strony. Po około 100 m docieramy do kolejnego skrzyżowania, gdzie skręcamy w lewo (na północ) i poruszamy się w kierunku lasu Choiny.

Droga jest piaszczysta. Trzymamy się lewej strony. Po pewnym czasie droga odbija w stronę doliny (w kierunku południowo-wschodnim), ale my jedziemy prosto – na północ. Wreszcie docieramy do skraju lasu i prostopadłej drogi betonowej, na której skręcamy w lewo. Po około 300 m betonowa nawierzchnia kończy się – my jedziemy cały czas prosto, drogą polną. Poruszamy się wśród malowniczych łąk i pól uprawnych. Po 600 m, po lewej stronie mijamy budynki, tuż za którymi – po około 50 m skręcamy w prawo. Jedziemy na wschód wśród łąk, skrajem doliny Tyśmienicy, w stronę miejscowości Skoki.

Uwaga: dojeżdżamy do asfaltowej drogi! Zachowajmy szczególną ostrożność! Skręcamy w lewo. Po niespełna 2 km jazdy poboczem drogi asfaltowej, mijając most na rzece Tyśmienica, wjeżdżamy do miejscowości Niewęgłosz. Docieramy do skrzyżowania i kierujemy się w lewo w stronę wsi Lichty.  Po około 400 m skręcamy w prawo – droga polna między zabudowaniami. Jedziemy lekko pod górę. Po obu stronach mijamy pola uprawne. Po przejechaniu około 1300 m dojeżdżamy do skrzyżowania zdrogą asfaltową.Zachowajmy szczególną ostrożność! Przecinamy ją i kontynuujemy jazdę na wprost, w kierunku lasu. Po lewej stronie mijamy stary drewniany krzyż. Po pokonaniu kolejnych 700 m docieramy do skraju lasu. Szlak kieruje nas w lewą stronę. Podążamy tak jak prowadzi nas droga.  Około 300 m dalej natrafiamy na leśny dukt prowadzący w prawo. Wjeżdżamy do lasu. Poruszamy się prosto przez około 1 km.
Docieramy do mety szlaku historyczno-przyrodniczego Radzyńskiej Krainy Serdeczności. W sąsiedztwie miejsca odpoczynku znajduje się stajnia Radzyńskiego Klubu Jeździeckiego (100 m – Radzyń Podlaski, ul. Lotnicza). Stajnie znajdują się również w pobliskich Paszkach Dużych i Małych (4 km i 5 km). Na pastwiskach Klubu można urządzić popas (telefon kontaktowy do prezesa Klubu pana Tadeusza Szczepaniuka:  604 542 203).

Wędrując w naturalnym tempie przebyliśmy prawie stukilometrowy szlak prowadzący przez miejsca atrakcyjne przyrodniczo i związane z ważnymi wydarzenia w historii Powiatu Radzyńskiego. Wędrówkę zakończyliśmy przy granicy Miasta Radzyń Podlaski – stolicy powiatu, a także polskiej stolicy serów szlachetnych.  Miasta z perłami polskiej architektury renesansowej i rokokowej.  

Dodaj opinię Dodaj opinię
Deklaracja dostępności   |   Aktualności   |   Kontakt-KULTURA   |   Publikacje   |   Sery z Radzynia Podlaskiego   |   Do pobrania   |   Nota prawna   |   Regulamin
facebook